Het was een enerverende dag. Aan het einde van de dag werden we bij elkaar geroepen om de ontwikkelingen voor het komende jaar met ons te bespreken. De locatiedirecteur gaat namelijk aan het einde van dit jaar met pensioen. Korte conclusie; we krijgen het zwaar: we zullen meer moeten doen met minder mensen. We gaan in de toekomst samen met een andere locatie naar een ander gebouw. Een soort van onderwijs-boulevard. We hebben dat in de afgelopen jaren af gehouden omdat het een concentraat is van leerlingen van het reguliere VO en het speciaal onderwijs. Wanneer mensen denken dat we speciaal onderwijs zijn, kom je daar moeilijk vanaf. We bieden wel erg veel zorg, vergelijkbaar met het speciaal onderwijs. maar we hebben niet de beschikking over dezelfde financiële middelen. Passend onderwijs dat efficiënter (goedkoper) moet we gaan het zien. Voor onze locatiedirecteur komt overigens niemand terug. De locatiedirecteur van de vestiging waar we mee gaan samenwerken, die zal 2 locaties gaan leiden. Ook dat gaan we zien. Dit verhaal van de algemeen directeur riep vragen op....we gaan het zien....
Dinsdag. De laatste spullen en zaken worden opgeruimd ter voorbereiding van de open middag die op woensdag plaats zal vinden. Ik geef in mijn lessen aan dat ik er donderdag en vrijdag niet zal zijn en dat ik dus werk neer ga leggen voor collega's. Zeker niet met iPads vragen de leerlingen zich af?! Nee inderdaad, niet met iPads. Niet alle collega's zijn namelijk al vaardig genoeg om kinderen effectief aan de slag te laten gaan met de iPad.
Woensdag. Staat volledig in het teken van de open middag. Tijdens het mentor-uur maak ik met de klas het lokaal helemaal in orde, kinderen bieden zelfs aan om kauwgum te krabben! Het wordt wel steeds een beetje drukker door zo'n ongeorganiseerde laatste les van de dag. Ik merk dat ik wat onrustig ben en dat ik de drukte niet zo goed aan kan. Ik mopper best wel wat. Misschien niet helemaal terecht maar met mijn hoofd vol van de open middag en al het werk dat ik klaar moet leggen voor de komende 2 dagen ben ik toch ook maar gewoon een mens.
Als docent aardrijkskunde zou ik natuurlijk bij aardrijkskunde kunnen staan. Maar aangezien er anders niemand bij mediawijsheid en ons iPad project zou staan besluit ik om me vooral daar mee bezig te houden. Ik heb een leerling die zijn raspberry Pi meeneemt en aan kinderen en ouders enthousiast laat zien wat hij allemaal kan! Erg leuk!
Ik heb genoeg tijd om met ouders in gesprek te gaan over de inhoud van het vak mediawijsheid bij ons op school: computervaardigheden, type-vaardigheden, zoekvaardigheid, social media en extra zaken die nog in ontwikkeling zijn: programmeren, website maken, photoshop en andere zaken. Ouders vinden het erg goed dat we aandacht besteden aan de gevaren op internet. Menig ouder meldt al dat hij/zij hun kind niet meer bij kunnen houden. fijn dus dat school dit op pakt.
Het is echt heerlijk om te horen hoe snel ouders en kinderen zich thuis voelen op onze school. Een kind wilde niet wachten tot volgend jaar met beginnen, die wilde meteen dezelfde avond aan de slag! Dat is toch een prachtig compliment! Fijn hoor! De vraag is: hoe houden we dit gevoel vast met de onzekerheden in de toekomst? We gaan het zien....
Donderdag en vrijdag ging ik naar London: #BETT2016 daarover schrijf ik een andere blog.