Ik weet eigenlijk niet hoe het op andere scholen zit als het gaat om scholing en professionalisering maar misschien is het bij jou op school wel net als bij mij: we hebben een aantal vaststaande studiemiddagen waarbij verschillende thema's aan bod komen. Deze thema's komen voort uit het schoolplan. Niet alle thema's sluiten aan bij mijn persoonlijke leervraag dus ik ga er ook nog geregeld op uit. Er zijn verschillende activiteiten waar ik geïnspireerd raak door ervaringen van anderen of waar ik uitgedaagd wordt om op een hele andere manier naar mijn onderwijs te kijken. Ik leer ook erg veel van mijn bijeenkomsten van The Crowd.
Met mijn leidinggevende heb ik afgesproken dat ik de kennis die ik buiten school op doe mee terug de school in neem. Ik begeleid collega's bij de inzet van ICT in hun lessen of ik organiseer een AppyHour.
Andersom heb ik niet het idee dat ik iets terug krijg van collega's die nieuwe inzichten opgedaan hebben bij een scholing over pervasieve ontwikkelingsstoornissen of over executieve functies. Misschien zijn er ook nog wel collega's die andere scholing volgen. Vraag ik er niet naar of hoor ik het niet? Wiens verantwoordelijkheid is het eigenlijk?
Professionaliseren
Ik denk dat schoolleiding verantwoordelijk is voor de kennis in een team. Terwijl ik aan de andere kant liever niet in een cursus zit met iemand die gestuurd is. De verantwoordelijkheid om te blijven professionaliseren ligt dus toch bij jezelf als docent. Toen las ik 'De staat van de leraar', daar staat:
"het afstemmen van professionalisering op het schoolbeleid en de individuele ontwikkeldoelen en ontwikkelwensen is een complexe aangelegenheid dat op veel scholen niet op consistente of consequente wijze gebeurt".
Er is echt een enorm aanbod aan scholing, een wildgroei bijna van aanbieders. Wie kies je dan? En kies jij als docent en wordt er voor je gekozen? Misschien is de visie aan het veranderen en is een traject in de school wel een betere oplossing. Wellicht zelfs een duurzamere oplossing. Helaas niet door iedereen zelf gekozen dus wellicht is er wat weerstand in de groep. Schoolcultuur is bepalend hoe er met die weerstand wordt om gegaan. Een clubje muitende docenten lijkt me niet echt fijn om mee aan het werk te gaan. Of juist wel.....weerstand=betrokkenheid toch?
Ik weet eigenlijk niet waar ik heen wil met dit blog...maar er tuimelt zoveel door mijn hoofd:
- wie is er nu verantwoordelijk? schoolleiding of docent?
- hoe bepaal je of professionalisering aansluit bij het beleid van de school?
- wie bepaalt de kwaliteit van de scholing? (het aantal registerpunten? of dat het überhaupt meetelt voor het lerarenregister?)
- wie betaalt eigenlijk wat? Moet ik meebetalen uit mijn trekkingsrecht voor een schoolbrede studiemiddag over een onderwerp dat me niets nieuws gaat leren omdat ik het misschien al weet?
- Wat verwachten we eigenlijk van scholing/professionalisering? gedragsverandering? wie controleert dat dan?
- Ik wil het graag zelf kiezen maar ga ik dan als voorloper niet té ver voor de troepen uit? Moet ik op de rem?
- kan scholing en professionalisering ook door collega's gedaan worden? of hangt dat af van de schoolcultuur? Of zouden vreemde ogen dwingen.....?
Je ziet het: enorm veel vragen...hoe denk jij er over?
Dit blog is tot stand gekomen door gesprekken met Fons van den Berg, Sander van Acht, Michel van Ast en Patricia van Slobbe. |