Voor docenten was het dus ook een soort van aparte week. Alle 1e en 2e lesuren gingen niet door. Voor mij waren dat er 5. In plaats daarvan heb ik 6 uur bij mijn klas gezeten om hen te begeleiden tijdens het maken van de CITO. Dat was nodig want er waren best wel wat kinderen hoesterig en kucherig. Ik deelde dus keelsnoepjes uit, plaatste leerlingen op een andere plek in het lokaal zodat ze minder last hadden van hun klasgenoten. Ondertussen deelde ik toetsen uit. 2 per dag. Leerlingen met dyslexie mochten de toets laten voorlezen als ze dat wilde. 2 leerlingen uit mijn klas kozen daarvoor. We hadden op de iPads allemaal getest of het werkte of niet. 1 van de leerlingen vond het niet fijn en is vanaf dag 2 naar een computerlokaal gegaan waar hij de toetsen voorgelezen kreeg door een docent (ingesproken van te voren dat dan weer wel)
Als leerlingen niet klaar waren konden ze tijdens het 3e uur hun toets nog afmaken. Dat gebeurde dan in mijn lokaal. Vanuit allerlei hoeken en gaten kwamen er telkens leerlingen om hun toets af te maken. Omdat ook de iPads nog verspreid over de verschillende lokalen lagen én mijn lokaal dus bezet was ben ik eens creatief na gaan denken over mijn lessen die ik dinsdag, donderdag en vrijdag het 3e uur had. De kans was aanwezig dat ik niet de hele klas had (want ze waren misschien nog hun toets aan het afmaken!) en ik wist zeker dat ik geen beschikking had over computers/iPads. Werkbladen en atlassen, klassengesprekken en actualiteiten stonden op het programma. Leuk was het weer. Interessant om te horen dat niet alle leerlingen van Tony Chocolonely hebben gehoord. Fijn om de Action en de Primark te kunnen gebruiken in mijn les. We hadden het over duurzaamheid, arm en rijk en wat de leerling daar aan kan doen.
Tijdens de lessen mediawijsheid was er ook tijd en ruimte voor gesprekken: games was het onderwerp. Ik ben behoorlijk geschrokken van welke games de leerlingen allemaal spelen en vooral hoeveel tijd ze daar mee kwijt zijn. We hebben nog even de tijd gevonden om op youtube filmpjes op te zoeken van kinderen/ouderen die zo bevangen zijn door het gamen dat anderen om hen heen hun spelcomputer kapot gaan maken. Zo ver laten de kinderen het niet komen! Zeggen ze....
Het onderwerp games deed me nadenken over een project-les (project is bij ons een soort pedagogisch mentoruur: persoonlijke ontwikkeling staat centraal. Het mentoruur heeft meer een didactische invalshoek waarbij de nadruk meer ligt op planning, organisatie, leren leren en breingeheimen). Ik bedacht dat een les als 'je leven: The Game!' wel interessant zou zijn. Ik heb het nog niet helemaal uitgewerkt maar het zit in mijn hoofd.
Omdat er geen enkele klas van maandag tot en met donderdag het 1e en 2e uur les had zaten alle docenten aan de computer op de mail. Afspraken werden snel gemaakt of in ieder geval: de mailtjes bleven binnenstromen.
De week was druk vanwege de CITO (dat voelde zo voor mij omdat er ook wat onrust bij de leerlingen was) maar er was rust omdat ik alleen op maandagmiddag meteen na school weg moest voor een bespreking elders. Komende week is het weer anders....de laatste week voor een vakantie....ik ga mijn lessen geven en neem ontwikkelwerk mee naar huis voor in de vakantie. Wel wil ik me bezig houden met de LOF-aanvraag én ik heb donderdag een leuke the Crowd activiteit!