- cijfers
- werkhouding
- huiswerkhouding
- ingevulde observatielijsten
Zelf hadden we nog: - Schoolvragen.lijst
- onze eigen observaties
- CITO scores
Na het afronden van onze leerlingbespreking heb ik nog een afspraak met een van de systeembeheerders, hij is al onze iPads in zuludesk aan het zetten zodat het beheer makkelijker gaat. Ik leer van hem de basis handelingen om een klas iPads in een app vast te zetten. Wil ik dat eigenlijk wel vraag ik me af! Wil ik leerlingen niet juist leren om om te gaan met de mogelijkheid dat ze uit een app gaan tegen de afspraak. Moet ik mijn les niet gewoon zo interessant mogelijk maken waardoor ik de leerlingen betrokken houd? Het blijft bij mij sudderen.
Aan het einde van de middag ga ik even langs bij de huisarts die mij mededeelt dat ik echt niets meer mag doen met rechts omdat de overbelastte elleboog echt niet vanzelf over gaat. Ik krijg een sling mee. Arm er in en niet meer op de computer. Ik doe nog lacherig....
Dinsdag sta ik meteen in het middelpunt van de belangstelling: wat heb jij met je arm? Kun je nu niets meer doen? Mag je echt niet achter de computer? Nou dat is voor mij best lastig maar voor jou een ramp! Zomaar wat reacties van collega's. Gelukkig hebben we major internetproblemen (iets met Ziggo) en kunnen we toch neit achter de computer. Scheelt weer! We hebben voorstelling van Theater A La Carte voor de brugklassers. Het is leuk! Ik merk dat een aanpassing in het rooster omdat een lokaal niet beschikbaar is niet alleen bij leerling voor onrust/stress kan zorgen. Ik moet vandaag eigenlijk een presentatie maken, bijdrage leveren aan een online tijdschrift en dat kan ik dus niet....ik baal enorm! Ondertussen ontdek ik wel de mogelijkheden van spraakaansturing van mijn iPad en type ik een mailtje door hem in te spreken! Leuk! De techniek staat voor niets!
Woensdag. Ik maak kennis met de mogelijkheden van zuludesk. Ik sluit de leerlingen op in een app en hoor eigenlijk geen klachten of opmerkingen. Conclusie: leerlingen blijven over het algemeen dus toch in de app die ik ze opdraag. Overigens kan ik niet doen wat ik van plan was: opdrachten maken in google formulieren --> qr codes van maken --> uitprinten/snijden/plakken. Ik baal er enorm van. Het lukt me bijna niet meer om flexibel om te gaan met het feit dat ik beperkt ben in mijn mogelijkheden. Ik word er boos van wat natuurlijk geen enkele zin heeft!n Gelukkig kan ik de dag positief afsluiten met een leuke activiteit van The Crowd.
Donderdag, onderweg naar school verslik ik me en de tranen schieten me in de ogen. Ze stoppen niet meer die tranen. Ik raak er een beetje van in de war. Ben ik zo makkelijk uit het veld te slaan door die elleboog? Moet ik nog meer luisteren naar mijn lichaam, ga ik weer te hard van stapel? Heb ik een terugval? Ik weet het niet maar bel naar school om aan te geven dat het begin van de dag niet zo soepel verloopt. Op school heeft de directeur meteen tijd voor mij gemaakt. Samen bespreken we wat me dwars zit: ik kan mijn werk niet doen zoals ik dat graag wil! Ik ga terug naar de huisarts om aan te geven dat dit niet de oplossing is voor het probleem. Ik kan diezelfde dag nog terecht in het ziekenhuis voor een foto, komende week voor een echo. Het gaat over een injectie. Ik twijfel daar nog over.... Ik hoef de sling niet meer om maar moet wel mijn computergebruik ernstig onder de loep nemen.
Terug op school woon ik de eerste leerlingbespreking bij. Het is goed om met alle lesgevende te praten over ieder kind in de klas. Er zijn in de klas nog wel wat opvallende leerlingen. Deze klas kost mij de meeste energie. Ik krijg niet meteen handvatten om het te kunnen draaien maar ik krijg genoeg aanknopingspunten om mee verder te gaan.
Na de leerlingbespreking heb ik een gesprek met de adjunct directeur over van alles en nog wat. Ontwikkelingen binnen school. Onze Eindhovense expeditie en de zaken waar we tegen aan lopen.
Vrijdag, een drukke dag, 1e - 3e - 4e - 5e uur les het 2e uur gesprek over de BETT en na het 5e uur 3 klassen (= 3 uur) leerlingbespreking achter elkaar waarvan de mijne de middelste is. De sfeer wordt altijd wat balorig zo aan het einde van de week na een middag vergaderen. Toch lukt het ons om serieus de leerlingen te bespreken die dat nodig hebben. Leerlingen waar zorg over is, of ze het niveau wel aan kunnen. Of ze misschien weer terug naar de kinderarts moeten om de dosis van hun medicatie aan te laten passen. Of dat ze misschien op school huiswerk kunnen gaan maken omdat er thuis geen enkele vorm van ondersteuning is. We nemen er de tijd voor en dat is goed. Dat heeft ieder kind nodig. Om 17.00 sluit ik de week af. Komende week is het weer druk.