De week voor de zomervakantie is nu eindelijk aangebroken. Er moeten nog veel zaken gebeuren dus ik bijt mijn tanden erin.
Maandag staat in het teken van leerlingbesprekingen. We bespreken van alle brugklas leerlingen hun groei en de aandachtspunten voor komend schooljaar. Een aantal leerlingen stroomt op naar een hoger niveau een kleiner aantal leerlingen stroomt af naar een lager niveau. Bij veel leerlingen kunnen we de groei goed en duidelijk benoemen. We hebben niet bij alle leerlingen interventies gepleegd, sommige leerlingen gedijen gewoon goed op een kleine school waar ze niet de enige zijn met een handleiding. Ik heb een leerling in de klas die nog nooit complimentjes had gehad, die meid is gegroeid! Dat is gewoon fantastisch! In de loop van de week voer ik nog afsluitende oudergesprekken. De meeste zijn positief, helaas niet allemaal.
Maandagmiddag zit ik met de sectie aardrijkskunde verstopt in een lokaal ons programma te bespreken. De overstap naar blokuren en het ontbreken van een werkboek is voor mij en mijn collega's toch wel ineens erg officieel: hoe ziet zo'n les er dan uit straks? Wat gaan we eigenlijk doen? Hoe pakken we dat aan? Hoe beoordelen we dat? We zijn er nog lang niet.....gelukkig mogen we leren met vallen en opstaan. Aan het einde van de vergadering hebben we duidelijk wie welke klas lesgeeft (en welk niveau) en waar we lesgeven. Ik heb op mijn rooster nog maar 4 klassen aardrijkskunde staan (dat zijn dus 4 blokuren!). Ik was altijd degene met de meeste klassen aardrijkskunde en nu is dat ineens niet meer. Ik merk dat ik er toch een beetje afscheid van moet nemen. Net als van mijn lokaal.
Dinsdag vergaderen we over de 2e klassers. Ze stromen uit en we bespreken waar ze naar toe gaan. We hebben er vertrouwen in dat het hun gaat lukken op die andere grote school. Dat is niet bij iedereen van harte maar de leerlingen waar we vraagtekens bij hebben krijgen gelukkig komend jaar nog begeleiding van onze collega's. Het grote verhuizen kan beginnen. De dozen staan al ingepakt, ze hoeven alleen nog maar van lokaal gewisseld te worden. Ik duik nog wat kasten op en vraag collega's om kastruimte vrij te maken. Al met al vertrekken er ruim 3 winkelwagens vol oud papier naar de container. Verzamelen hoort er geloof ik bij bij ons op school: nee! niet weg doen....daar kan ik ooit nog iets leuks mee in de les....(behalve als er in betreffend materiaal nog gesproken wordt over gulden ipv Euro)
Woensdag heb ik oudergesprekken en vergadering mediawijsheid. Hoe gaat dat vak volgend jaar nog meer vorm krijgen? We krijgen een nieuwe sectie-genoot (en nemen afscheid van een oude sectie-genoot) en dan is het fijn om iets 'klaar' te hebben liggen. Dat is nog niet, dus is het een beetje zoeken.
Donderdag is eigenlijk niet mijn werkdag maar ik besluit toch naar school te komen. Er is genoeg te rommelen in mijn nieuwe lokaal.
Vrijdag nemen we afscheid van de klas. Ik vond het een moeilijk en zwaar jaar. In mijn hoofd was ik namelijk al bezig met andere zaken en ik kon eigenlijk moeilijk mijn hoofd bij mijn mentoraat houden. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Wanneer we de klas hebben afgeleverd bij de nieuwe mentoren is het tijd om afscheid te nemen als mentor. Tijdens de laatste vergadering is daar wat aandacht voor. Vervolgens gaan we door met afscheid nemen van de collega's die vertrekken en daarna hup naar het terras! Ik stel het onvermijdelijke afscheid met de directeur nog even uit! Volgende week nog wat rommelen op school.
Maandagmiddag zit ik met de sectie aardrijkskunde verstopt in een lokaal ons programma te bespreken. De overstap naar blokuren en het ontbreken van een werkboek is voor mij en mijn collega's toch wel ineens erg officieel: hoe ziet zo'n les er dan uit straks? Wat gaan we eigenlijk doen? Hoe pakken we dat aan? Hoe beoordelen we dat? We zijn er nog lang niet.....gelukkig mogen we leren met vallen en opstaan. Aan het einde van de vergadering hebben we duidelijk wie welke klas lesgeeft (en welk niveau) en waar we lesgeven. Ik heb op mijn rooster nog maar 4 klassen aardrijkskunde staan (dat zijn dus 4 blokuren!). Ik was altijd degene met de meeste klassen aardrijkskunde en nu is dat ineens niet meer. Ik merk dat ik er toch een beetje afscheid van moet nemen. Net als van mijn lokaal.
Dinsdag vergaderen we over de 2e klassers. Ze stromen uit en we bespreken waar ze naar toe gaan. We hebben er vertrouwen in dat het hun gaat lukken op die andere grote school. Dat is niet bij iedereen van harte maar de leerlingen waar we vraagtekens bij hebben krijgen gelukkig komend jaar nog begeleiding van onze collega's. Het grote verhuizen kan beginnen. De dozen staan al ingepakt, ze hoeven alleen nog maar van lokaal gewisseld te worden. Ik duik nog wat kasten op en vraag collega's om kastruimte vrij te maken. Al met al vertrekken er ruim 3 winkelwagens vol oud papier naar de container. Verzamelen hoort er geloof ik bij bij ons op school: nee! niet weg doen....daar kan ik ooit nog iets leuks mee in de les....(behalve als er in betreffend materiaal nog gesproken wordt over gulden ipv Euro)
Woensdag heb ik oudergesprekken en vergadering mediawijsheid. Hoe gaat dat vak volgend jaar nog meer vorm krijgen? We krijgen een nieuwe sectie-genoot (en nemen afscheid van een oude sectie-genoot) en dan is het fijn om iets 'klaar' te hebben liggen. Dat is nog niet, dus is het een beetje zoeken.
Donderdag is eigenlijk niet mijn werkdag maar ik besluit toch naar school te komen. Er is genoeg te rommelen in mijn nieuwe lokaal.
Vrijdag nemen we afscheid van de klas. Ik vond het een moeilijk en zwaar jaar. In mijn hoofd was ik namelijk al bezig met andere zaken en ik kon eigenlijk moeilijk mijn hoofd bij mijn mentoraat houden. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Wanneer we de klas hebben afgeleverd bij de nieuwe mentoren is het tijd om afscheid te nemen als mentor. Tijdens de laatste vergadering is daar wat aandacht voor. Vervolgens gaan we door met afscheid nemen van de collega's die vertrekken en daarna hup naar het terras! Ik stel het onvermijdelijke afscheid met de directeur nog even uit! Volgende week nog wat rommelen op school.
