Die ene.....

In navolging van de oproep van Liesbeth bleef ik maar denken aan personen die mijn denken en handelen over het onderwijs hebben aangetast, zonder dat negatief te bedoelen. In dit blog gaat het over die ene docent van de opleiding die op stage komt kijken.

Het is kwartaal 6 (periode 2 van leerjaar 2) en ik loop stage in groep 8 op een kleine dorpsschool in Vught. Begin oktober komt Ad Peijnenburg kijken bij mij in de rekenles. Het is het eerste bezoek van dat jaar. Ik kan me herinneren (en lees het ook terug in mijn stageverslagen) dat ik met de klas een fijne klik heb.

Terugbladerend in mijn stagemap vind ik mijn lesvoorbereiding, mijn eigen reflectie en de reflectie geschreven door Ad. Grappig hoe ik een aantal zaken volledig was vergeten maar het belangrijkste moment was:
de rekenles is afgelopen en ik loop samen met Ad het lokaal uit om de les na te bespreken en op de gang geeft hij me het grootste cadeau wat ik maar kan krijgen, de gevleugelde uitspraak: Kan het ook anders? Op dat moment denk ik alleen maar??? Hoezo, het was toch een goede les? 

Bedenk bij elke les: Is er een andere aanpak mogelijk, zou die efficiënt zijn? Waarom wel/niet?

Bedankt Ad voor deze wijze les. Nu nog steeds, of juist nu met de opmars van technologie in de klas blijft deze vraag mij bezig houden, en dat al 17,5 jaar!