Tijdens de lessen digitale vaardigheid ben ik ook aan de slag gegaan met programmeren en coderen. Het leverde een prachtig moment op.
Digitale vaardigheden is in deze eerste periode voor alle leerlingen in de brugklas een verplicht vak. We gaan aan de slag met basisvaardigheden om onze lessen goed te kunnen volgen en ik bied op verschillende vlakken wat verdieping aan zodat leerlingen weten waar ze voor kiezen wanneer in een van de volgende periodes het vak digitale vaardigheid een keuzemodule wordt.
In het kader van de EU codeweek besloot ik mijn lessen vorige week in het thema 'programmeren' te doen. Een korte kennismaking met de app playground zodat leerlingen zich een beeld kunnen vormen van de module die gaat komen. Tijdens deze lessen valt me het probleem oplossend vermogen (of het gebrek eraan!) van de leerlingen op. Binnen 45 minuten lukt het je heel goed om een aantal levels te doorlopen van Hallo Byte in de app playground, je maakt kennis met commando's, functies en loops. Of je bent aan het einde van de les super gefrustreerd omdat dat stomme poppetje voor geen meter wil luisteren naar wat jij zegt.
Binnen de klas vallen leerlingen positief op door op te springen en klasgenoten te gaan helpen, leerlingen die voorheen weinig contact hadden met hun klasgenoten zijn nu de meest gewaardeerde klasgenoot. En er zijn dus leerlingen die opvallen omdat ze verzanden in mokken: het lukt niet! Het stellen van een vraag is voor deze leerlingen moeilijk en dat geeft mij weer meer informatie over de ontwikkeling van deze leerling.
Allemaal zeer waardevolle momenten.
Er steekt er echter 1 met kop en schouder boven uit. Ik raakte in gesprek met T, hij komt oorspronkelijk uit Syrië. Hij is daar op zijn 6e weggevlucht met zijn familie naar Egypte. Toen hij 8 was leerde hij zichzelf programmeren met Scratch en C#. Hij liet me de games zien die hij had gemaakt met de ondersteunende muziek, ook zelf gemaakt. Ik had hem het hele jaar nog niet zoveel horen praten maar hij was niet meer te stoppen. Wat een enthousiasme! Ik vertelde hem dat we in een volgende keuze module ook met games bouwen aan de slag zullen gaan. Of ik dan zijn voorbeeld mocht laten zien? Of hij wilde helpen met het bouwen van een game. Of hij de les wilde geven? Het is dat de zoemer voor het einde van de les ging maar als die niet was gegaan dan was het lesplan nu al helemaal klaar!
Dit gesprek had ik vorige week maandag. Op dinsdag ben ik niet op school maar op woensdag loop ik in de kleine pauze buiten. T zocht mij op: wat voor spel het dan moest zijn, een schietspel of meer een puzzel? Doe maar een puzzelspel, lijkt me leuk!
Ook op donderdag ben ik niet op school maar vrijdag sprak ik hem weer tijdens de sportdag: "Juf!, juf, ik heb al een game af! En een stappenplan gemaakt in OneNote voor de les, dan weten de kinderen wat ze moeten doen!"
Wat fantastisch deze inzet! Heel gaaf! Ik heb hem wel even laten weten dat we pas na de kerstvakantie de les gaan geven maar we gaan tussen de herfst en de kerstvakantie wel samen eens kijken naar die les.
Nu is het herfstvakantie, ik vermoed dat hij nog wat games aan het bouwen is.