Hoe zit het nu eigenlijk met EdTech?

Al een tijdje suddert er een blog in mijn hoofd, een reactie op wat ik voorbij zie komen in de media en op Twitter. Of eigenlijk is het meer een opsomming van een heleboel vragen! Zaken die me bezighouden, zaken die te maken hebben met EdTech. Het zal wel een behoorlijk stuk worden, lees gerust verder en deel vooral je vragen/reacties/antwoorden!

In verschillende vormen en maten kun je technologie in het onderwijs tegenkomen. Een opsomming van dat wat ik op een doodnormale (voor half maart 2020) dag op school voor me zie.

• de receptionist maakt melding van leerlingen die afwezig zijn. De absenten registratie vindt plaats in Magister.
• Gedurende de lessen maken docenten gebruik van LessonUp om voorkennis te activeren, kennis over te dragen en controleren of deze kennis goed terecht gekomen is.
• De leerlingen maken bij Nederlands een boekverslag, ze lezen hun boek, zoeken achtergrondinformatie op internet en verwerken deze informatie in een tekstverwerkingsprogramma.
• Bij handvaardigheid en tekenen leggen de leerlingen de voortgang van hun proces vast door het maken van foto's aan het begin en einde van de les, uiteindelijk zullen ze van dit hele proces een filmpje maken.
• Tijdens de gym les maken zowel leerlingen en docenten gebruik van de camera om in vertraging terug te kijken naar de oefeningen die leerlingen moeten uitvoeren, samen bespreken ze na hoe de uitvoering verbeterd kan worden.
• Bij het vak geschiedenis maken de leerlingen een Powerpoint presentatie (of Keynote) over een belangrijke gebeurtenis, hierover hebben ze eerst theorie/instructie gekregen van de docent (ondersteund met beeld en geluidsfragmenten) ze verwerken deze theorie in de presentatie, aangevuld met materiaal dat leerlingen vinden op internet, het zoeken van informatie en het beoordelen hiervan is een belangrijk onderdeel tijdens de geschiedenis les. 
• Voor Engels maken leerlingen een online overhoring woordenschat, ze maken deze toets met behulp van LessonUp, ze hebben in de voorbereiding gebruik gemaakt van Quizlet, een fijne toepassing om vorm te geven aan spaced repetition.
• Nadat leerlingen bij aardrijkskunde theorie hebben gehad over 'het weer' maken ze zelf met behulp van de greenscreen een weerbericht. 
• Aan het einde van de les vullen de docenten de absentie registratie en het huiswerk in Magister in. 
• Leerlingen werken thuis nog verder aan het huiswerk, voor sommige vakken is dit met behulp van Magister dat als portal gebruikt wordt om het digitaal materiaal van uitgeverijen te bereiken. Het kan ook zijn dat leerlingen ter voorbereiding een filmpje moeten bekijken en daar vragen bij moeten beantwoorden. 
• De mogelijkheid bestaat ook om op afstand online samen te werken. Zo werkt de sectie biologie op afstand samen aan het ontwikkelen van hun materiaal. 
• Bij het vak digitale vaardigheden staat technologie centraal, hier gaan leerlingen onder begeleiding met elkaar in gesprek over bijvoorbeeld TikTok, maar tijdens de lessen is er ook veel aandacht voor het slim gebruik maken van technologie. 

Na half maart zag de dag er heel anders uit. Teams, Magister en LessonUp dat waren zo'n beetje de meest gebruikte toepassingen. De lessen zagen er anders uit. Ik las het blog van Astrid Poot Schermen zijn armoedig, ik had met haar en haar kinderen te doen, wat ontzettend vervelend moet het zijn als iedereen door elkaar praat, of als je docent alleen maar stampende hoorcollege's geeft. Ik ben het met Astrid eens dat werkomgevingen geen leeromgevingen zijn, toch denk ik ook dat er wel gebruik van gemaakt kan worden. Misschien niet op de manier zoals het ingezet werd en als IEDEREEN goed leert omgaan met het materiaal. Dat schijnt in het bedrijfsleven heel normaal te zijn: 'we gaan werken met product X vanaf die en die datum, tot die tijd heb je de kans op die en die manier om het te leren, regel het!'. 

Onderwijs is relatie! En daar moet je in investeren, dat doe je het best (?) offline, toch merkte ik ook dat relaties kunnen veranderen (ten goede!) maar net als Astrid heb ik alleen anekdotisch bewijs, lees mijn blog #samenopafstand op Onderwijskoppen. Ik ben super benieuwd naar de uitkomst van de hackaton voor een digitale, echt sociale samenwerk- en leeromgeving waar Astrid mee aan de slag wil.

Op 29 juni volgt er een nieuw blog Over digitaal afstandsonderwijs moeten we goed nadenken met een verzameling aan reacties en artikelen. Op dat moment zit ik midden in de afronding van het schooljaar en is er in mijn hoofd niet echt ruimte om verder te denken dan de zaken die moeten ten behoeve van de afronding van het schooljaar (laatste lessen, beoordelingen invoeren, leerlingbesprekingen voeren, overdragen, dat soort zaken). Mijn gevoel na het lezen van dit blog: ja klopt, het gaat over didactiek en niet over tech!

Op 6 juli komt een verslag van het gesprek dat Astrid voerde: Niet te snel naar het Wat en het Hoe, eerst aandacht voor het OF en het Waarom. De conclusie:

Geef in het nadenken over digitale toepassingen in het onderwijs de leraar en docent de regie. Zij zijn de ontwerpers van het onderwijs. Maak ruimte voor of en waarom vragen en neem de tijd, geef het aandacht. Deel de digitalisering niet zomaar als een gegeven. Durf een stap terug te doen (een stap terug die misschien later wel een stap vooruit bleek.)

Tja, en daar heb ik dan mijn vraagtekens: Welke vaardigheden moet een leraar en docent bezitten om de regie te kunnen pakken? Hoe komt het eigenlijk dat die regie nu niet bij de leraar/docent ligt? Wie heeft de regie op dit moment dan wel in handen? 

Al deze vragen staken de kop weer op nadat er de afgelopen dagen veel getwitterd werd over EdTech. 
Techreuzen willen de school hervormen. Maar is het niet niet zo dat: it takes 2 to Tango! Schijnbaar zijn er scholen die zich willen laten hervormen? Hoe komt dat dan? Waar laten deze scholen zich door leiden?

Een schrift is soms beter dan een laptop. Ja dat is helemaal waar en ik ben het ook helemaal eens met Raymond Trippe, die zegt in het artikel: "Bedenk eerst wat de visie van je school is!" Hoe komt het dat er veel ondoordacht gedigitaliseerd wordt door scholen? Docenten hebben weinig tijd en er is weinig expertise. Welke expertise is er nodig? En waar zit die? Bij een docent met een bovenmatige interesse in ICT? Bij systeembeheer die uitgaat van efficiëntie? Bij de schoolleider die door teruglopend leerlingen aantal de hand op de knip moet houden?
​
Screen New Deal. "Er moet een publiek debat gevoerd worden over hoe de veranderingen in een school er uit zouden moeten zien, en er moet gesproken worden over wie er baat bij heeft: de private sector of de leerlingen." Helemaal mee eens, wie zijn er allemaal gesprekspartner? Iedereen die betrokken is en die daar tijd voor heeft, oh shoot....tijd is er eigenlijk niet in het onderwijs. En trouwens, welke kennis moet je hebben om deel te kunnen nemen aan dit gesprek? Mag je mee praten als je dit artikel (Silicon parents are raising their childs tech-free) hebt gelezen of als je deze hebt gelezen (The Edtech pandemic shock)

Want dat is waar ik me zorgen over maak. Dat de nuance zo snel verdwijnt in gesprekken op Twitter, het is zo zwart-wit en er lijkt niets tussen te zitten. Leerlingen moeten leren omgaan met technologie omdat dit een deel van hun leven is, als volwassenen moeten we ze daarbij helpen: door met ze in gesprek te gaan, naar ze te luisteren en het goede voorbeeld te geven. Voor dat laatste heb je ook vaardigheden nodig. 

Met elkaar in gesprek, de docent, de leerling en hun ouders, de ICT-er, de beslissers, de techbedrijven, de voorstanders en de tegenstanders.

• Wat is er eigenlijk allemaal op de markt?
• Op welke manier kan dit mijn onderwijs en het leerproces van de leerling versterken?
• Welke gevolgen heeft het gebruik van deze toepassing voor de leerlingen/docenten/beheerders?
• Welke data wordt gebruikt en opgeslagen (en waar dan?) 
• en ga zo maar door.....

Doe je mee? deel je reactie hieronder of op Twitter en laten we er vooral een open gesprek over voeren.