Het 2e lesuur dat ik geef is het vak mediawijsheid en we zijn deze periode bezig met computational thinking, vandaag met behulp van microbit en ozobot. Het lukt niet allemaal precies meteen zoals de leerlingen dat willen. Ik moet echt even op mijn handen zitten om de leerlingen zelf te laten ontdekken wat werkt en wat niet. Het enthousiasme is groot als het uiteindelijk toch lukt!
Een korte pauze om de leerlabbijeenkomst van morgen voor te bereiden (altijd waardevol om even terug te kijken naar wat we al bereikt hebben!) en daarna met mijn co-mentor aan de slag!
We werken aan het groepshandelingsplan, we verzamelen gegevens voor leerlingen waarvoor we een TLV gaan aanvragen en we evalueren OPP's. Omdat iedereen dit nu aan het doen is (bijna iedereen is mentor) heerst er een ontspannen sfeer op school. Het is hard werken maar ook hier is het weer goed te ervaren om te zien wat we al bereikt hebben in de afgelopen maanden!
Begin dit schooljaar was er een initiatief voor een volleybal competitie binnen onze scholengroep, vandaag hadden we onze eerste wedstrijd en dat was heerlijk! Wij waren maar met 6 en zij met 8, we hebben verloren maar niet zo dik als we hadden verwacht, we hebben lol gehad omdat we vooral niet kunnen volleyballen maar wel omdat het soepeler ging dan we dachten, of soms helemaal niet....collega's die even gekeken hebben ook vooral veel gelachen!
Dit blogje schrijf ik om een positief geluid te laten horen, ik zag iets van een hashtag #collectiefpositief, ik ben voor! Kom maar op met die positieve verhalen! Deel ze en laat het rondzingen! We zijn docent en dat zijn we met plezier, wij zijn professionals en daar zijn we trots op! Het is niet altijd zo'n dag als vandaag....helpt het om dát verhaal te delen? Ik denk van niet! Wat denk jij?