Vandaag heb ik eens met andere ogen gekeken naar een club waar ik 2 uur in de week aardrijkskunde aan geef. Het is een tweede klas VMBO-K met 14 kinderen. Er zitten 4 meisjes in en 10 jongens. Ik geef ze op dinsdag en woensdag les, telkens richting het einde van de dag. Het is over het algemeen een fijne klas, ze werken graag en hard maar hebben van mij wel erg duidelijke instructie nodig. Is de opdracht niet duidelijk dan ontstaat er paniek! Het liefst doen ze niet zoveel en kijken ze naar een filmpje. Vandaag hadden ze geluk, ik heb de aflevering Texel, zon, zee en strand laten zien van GeoClips. Doel was om het onderwerp toerisme te bespreken. De klas komt vandaag druk binnen. Er zijn veel kinderen die zo net uit de pauze eigenlijk nog wat onstuimig zijn. Ik probeer rust te creeëren door te zorgen dat iedereen zijn spullen op tafel heeft voordat ik met het centrale gedeelte van de les ga beginnen. Kinderen die nu al vragen of opmerkingen maken probeer ik te negeren. Ik wacht geduldig op stilte door kinderen nadrukkelijk (in stilte) aan te kijken en tot snelheid te manen bij het pakken van hun spullen. Zonder verdere uitleg geef ik aan dat we vandaag beginnen met een filmpje dat een kwartiertje duurt. Ik zeg het er maar vast bij omdat ik weet dat kinderen het graag willen weten en het anders blijven vragen (zonder hun vinger op te steken) en dus storend zijn bij de opstart van de klas. In de start van het filmpje komt al snel de plaats Texel te zien. 

Er is veel over te doen, over toetsen. Mij houdt het ook bezig. Als aardrijkskunde docent van een onderbouw school heb ik niet te maken met examens. Maar, de leerlingen die na 2 schooljaren bij ons doorstromen naar een 'reguliere'-vmbo school willen natuurlijk wel dat de kinderen op het goede niveau binnen komen. Die scholen worden WEL afgerekend op de verschillen tussen SE en CE en afstroom en dat soort zaken. Mijn hoofdtaak is om de leerlingen voor te bereiden op een goede overstap van een zeer gestructureerde lessituatie met maximaal 15 andere klasgenoten, naar een grote klas waarbij meer zelfstandigheid geeist wordt. De aardrijkskunde leerstof die ik aanbied wil ik ook testen, hebben de kinderen begrepen wat we besproken hebben? Kunnen de kinderen kenmerken van verschijnselen benoemen hebben ze inzicht in de relatie tussen verschillende aardrijkskundige onderwerpen? Weten de kinderen wat de hoofdzaak is van de lesstof? Kunnen ze de stof ook reproduceren? kunnen ze het toepassen? Kan ik op basis van mijn lessen en toetsen een goed helder beeld schetsen naar leerling, ouders en vervolgschool? Ik vind het lastig. Ik heb tijdens mijn lessen best wel in de gaten wie er mee kan komen en wie extra aandacht nodig heeft, als de punten goed zijn kun je aan ouders moeilijk verkopen dat T echt niet haalbaar is. De toetsen die methodes aanleveren vind ik niet goed van kwaliteit. Ik ben docent en toetsen maken is een ander vak, toch doe ik het nu maar zelf. MET hulp van de methode RTTI. Sinds 4 jaar zijn wij op school bezig om een aantal van deze toetsen per jaar te gebruiken zodat we aan leerling, ouders en vervolg school een duidelijk en helder beeld kunnen laten zien. Het ombouwen van toetsen heeft me de afgelopen jaren veel tijd gekost (ik ben de enige stabiele factor in de sectie, de rest geeft het vak als opvul-uurtjes, tot dit jaar gelukkig!) maar het geeft mij ook veel inzicht in de kennis en vaardigheden van de leerlingen.