Sterker nog, ik ben al een week bezig! Op vrijdag 6 juli hebben we met elkaar geproost op een goede zomer en een fijne nieuwe start na 6 weken. Het was wel nodig om te proosten want het was een heftig jaar...
|
Op iedere school zijn rapportvergaderingen of leerlingbespreking. Daar zijn ook al verschillende #edublogs over geschreven. Hier een beschrijving van de leerlingbespreking zoals wij dat doen op school.
De tijd vliegt voorbij! Dat kan ook niet anders als wat je doet leuk is! Ik heb leuke klassen, de onderwerpen die ik geef zijn leuk, de zaken naast mijn lessen gaan voorspoedig, wat wil ik eigenlijk nog meer?......
De eerste complete lesweek zit erop. De vermoeidheid valt mee, ik ben al weer wat meer gewend aan het ritme. Daarnaast heb ik geleerd om in de eerste weken niet veel andere dingen te plannen dan mijn werk, klinkt misschien saai maar ik weet dat het me meer rust en ontspanning geeft!
Ik heb nu alle klassen gehad, sommige leerlingen al meerdere keren gezien en dan valt er al wel het een en ander op..... Afgelopen week zijn wij hier in het zuiden ook weer begonnen. Maandag hebben we met de collega's een plenaire start gemaakt. Fijn om iedereen weer te zien. Leuk om van elkaar te horen hoe de vakantie is geweest. De mijne was top, vol ontspanning! Ik kan er weer tegen! En dat is maar goed ook want zo'n eerste week......
Gekocht, op de NOT, met name door de ondertitel: positieve groepsvorming in het VO. Omdat ik wel eens mentorklassen heb gehad die minder positief naar elkaar waren.  Donker-van der Meer, A & Tempert, B (2013) KlasseDeal positieve groepsvorming in het VO Huizen, Pica
Deze laatste schoolweek staat in het teken van afrondende gesprekken, overdracht naar de nieuwe mentor en alle achterstallige administratie wegwerken. Vandaag heb ik de laatste leerlingbespreking van mijn klas gehouden. In een half uur hebben we de ontwikkeling van de 15 leerlingen besproken en de aandachtspunten die meegaan naar het komende schooljaar op een rijtje gezet. Als mentor had ik soms een ander beeld van een leerling dan de lesgevende docenten. Het is fijn om van collega's te horen dat een leerlingen echt wél een groei heeft doorgemaakt. Dat ik die niet meer zo goed zie omdat ik nog steeds iedere week akkefietjes aan het oplossen ben ligt aan mij. Dat neem ik mee naar het komende schooljaar: blijf de groei zien, van iedere leerling, hoe klein de stapjes ook zijn. Ik weet dat het altijd wel goed komt maar in deze klas zaten toch wel erg gevoelige kinderen die bovendien alle non-verbale communicatie van hun klasgenoten standaard als negatief interpreteerde......dat was weer de start van een.....maar hij begon.....ja maar jij keek....je bedoelde toch dat? En dat dan weer ontrafelen afspraken maken waardoor het niet uit de hand zou lopen: nee juf we zullen het nu echt komen melden als we last hebben van elkaar..... Wat zijn we veel bezig geweest met complimentjes geven, feedback geven en ontvangen, omgaan met kritiek en om hulp vragen. Wat is het dan super mooi om voor alle kinderen een mooie woordwolk te maken bestaande uit complimentjes van elkaar! Fantastisch! Ik heb alle complimentjes, waarderingen naar elkaar en zaken waar ze zelf trots op waren ook in een tagxedo gezet. 
Het was niet voor iedereen even makkelijk om iets positiefs voor elkaar te bedenken maar het is toch erg goed gelukt. Ik ben er trots op! Ze kunnen super goed werken: alleen en als ze weten wat de opdracht is. In een vrije situatie wil het nog wel eens uit de hand lopen. Komend jaar gaan 2 leerlingen op een ander niveau verder, de klas wordt aangevuld met 2 andere leerlingen, we zullen zien hoe het gaat uitpakken. Ik weet niet of ik ze volgend jaar weer les ga geven maar de school is klein genoeg om op de hoogte te blijven van dit clubje!
In mijn klas zitten wat meiden die fan zijn van de stylist van het Zuiden, onze Roy Donders. Voor wie hem niet kent: hij is fan van glitters en pailletjes, glinsterspul zeg maar. Allerhande accessoires komen het klaslokaal binnen, glinsterende uggs, een riem met schitter steentjes, je moet er van houden zeg maar.
Wanneer de zon schijnt op al dit glitterspul zijn de weerkaatsingen hiervan duidelijk op de muur te zien. Wanneer er ook nog beweging bij komt, dansen er echt sterren over de muur. Hartstikke mooi maar enorm onpraktisch. De leerlingen in mijn klas zijn namelijk best snel afgeleid door deze dansende lichtvlekjes. Zo is de zon wel vaker reden tot afleiding: vang je de zon met je horlogeglas of je geodriehoek dan kun je een ander best afleiden. Vraag: zijn mijn lessen dan zo saai dat de kinderen zich makkelijk laten afleiden door zoiets onbenulligs? Daar ligt het niet helemaal aan. De leerlingpopulatie van onze school is best speciaal, behoorlijk wat diagnoses in de klas (over het labelen van kinderen is al veel geschreven dat doe ik nu even niet.....). Kinderen met een diagnose ADD/ADHD/PDD-NOS kunnen wat meer moeite hebben met concentreren. Bij deze kinderen kan sprake zijn van extreme prikkelgevoeligheid en een hoge graad van afleidbaarheid. Dit kan zijn voor interne prikkels (associaties, wegdromen) of voor externe prikkels (dansende lichtvlekjes, een niet goed zittend jasje bij de docent). Het richten van aandacht, het vasthouden van aandacht en het verplaatsen van aandacht kan voor problemen zorgen. De lokalen waar ik les geef zijn bewust prikkelarm (geen schreeuwerige posters aan de muur). In mijn lesaanpak houd ik rekening met de prikkelgevoeligheid, dit doe ik door een eenduidige structuur in mijn lessen aan te houden, werkbladen aan te bieden die saai overkomen, overbodige afbeeldingen en tierelantijnen leiden alleen maar af. Het komt wellicht wat saai over maar het helpt! Behalve als de zon schijnt! Maandagen als deze zijn er niet zo heel veel, en dat is maar goed. (top start van een hopeloos klaagbericht;-) )
Vandaag is de schoolfotograaf op school geweest, hij heeft alle leerlingen individueel op de foto gezet en van alle klassen een klassenfoto. Voor de teamfoto zijn ook alle collega's uit hun lokalen geroepen, we staan er weer mooi op! Vóór dat het echter zover was heeft er een hoop gepuzzel plaats gevonden, ik ben heel benieuwd hoe dat op andere scholen gaat. Op maandag zijn er 6 lessen, er moeten 17 klassen op de foto, per klas ben je ongeveer 10 minuten of een kwartier bezig. voor de foto zijn zowel de leerlingen uit de klas nodig als de mentor(en). De mentor is niet altijd les aan het geven aan de eigen mentor klas, er moet dus iemand zijn die de kinderen uit de klassen opvangt waarvan de lesgevende docent als mentor bij de klas moet zijn (snappen jullie het nog?). Het is natuurlijk erg vervelend als een leerling ziek is, die staat dan niet op de klassenfoto, alhoewel de schoolfotograaf nog wel terug komt voor individuele foto's je zult dan net zien dat er een andere klasgenoot ziek is. Een zieke collega is nog jammerder, bovenal voor de collega die niet in staat is om te werken, deze collega staat niet als mentor bij de klas en ook niet op de teamfoto. Als de puzzel helemaal klaar is, past het allemaal precies, een ouder gesprek of een externe vergadering komt dan niet zo heel goed uit, helaas heb je het soms niet voor het kiezen. Gelukkig stonden alle kinderen en alle klassen voor het einde van de lesdag op de foto! Maar toen de collega's nog! Duurt altijd net iets langer dan met een klasje, we zijn dan ook echt net kinderen. Haast was wel geboden want vandaag stonden ook de eerste individuele oudergesprekken op de planning. Samen met mijn co-mentor heb ik van alle 15 kinderen minstens één ouder gesproken. Het was fijn om te horen dat we op een lijn zitten, fijn om ouders te horen over hun kind dat ze niet meer terug kennen, terug getrokken op de basisschool en hier aan het opbloeien, zelfstandig reizen dat zoveel beter gaat dan verwacht! We hebben wat lijnen uitgezet voor de doelen voor het komende jaar en met z'n drieen maken we daar iets van: de leerling, de ouders en wij! Tijdens het mentoruur besteed ik met de klas aandacht aan de manieren hoe ze zich kunnen bezig houden met hun huiswerk. Wanneer kunnen ze hun huiswerk maken, (en wanneer moeten ze sporten of krantjes gooien), wat moeten ze voor huiswerk maken en hoe kunnen ze dat het beste aanpakken. Na ruim 5 weken onderwijs komen nu de eerste grote toetsen voor de leerlingen, in plaats van 2 korte paragraafjes is nu het hele hoofdstuk leerstof voor het proefwerk. Sommige kinderen vinden dat moeilijk en kunnen het niet zo goed overzien. Tijdens het A-uur (afsluituur) plannen we het huiswerk voor de komende dagen, tijdens het O-uur (openingsuur) controleren we of het kinderen gelukt is zich aan hun planning te houden. Tijdens het mentoruur krijgen ze tips (van elkaar en van mij) hoe ze het beste kunnen leren. Vandaag hebben we een vragenlijst ingevuld. Hierbij werden vragen gesteld als:
|
Categorieën
Alles
Archieven
Mei 2018
|