Na lang wikken en wegen toch besloten om een blog te schrijven, even mijn hoofd leeg maken en ruimte creëeren voor nieuws en moois. Het begon op donderdagavond 27-2 bijna 3 weken geleden. Het eerste Corona geval komt uit mijn dorp.... (dit is een lang verhaal geworden)
En ik hoor dat terwijl ik op een feestje sta. Binnen no time weten wij dorpsbewoners om wie het gaat en zie ik een aantal mensen koortsachtig bellen en vervolgens met zachte trom het feestje verlaten. Ik heb mijn telefoon niet mee maar ik zie om mij heen dat de whatsappjes binnen stromen bij de feestgangers. We houden het leuk en gezellig maar echt laat wordt het niet.
Vrijdagochtend luister ik naar de radio tijdens mijn ochtend ritueel. Ik hoor hoe de mensen uit mijn dorp ondervraagd worden op de markt om de hoek. Ik hoor speculaties en ook in de familie-app is het wat onrustig. Er wordt over ring-fencing gesproken, geen idee hoe of wat. Ik heb afspraken buiten het dorp, mag ik straks nog terug? Ik gok het erop maar heb ook wel even contact met de mensen die ik ga bezoeken, ben ik nog wel welkom? Gedurende de dag blijkt dat er ook in Diemen een Corona geval is, de perswagens verlaten ons dorp en wij kunnen weer over tot de orde van de dag, toch?
Zaterdag vernemen we dat vrouw en dochter van patient 0 ook besmet zijn. Oeps, die vroege vertrekkers op het feestje hadden daar erg veel contact mee. Via de app blijkt inderdaad dat ook deze personen getest gaan worden. Afwachten....
Ondertussen gaat het nergens anders over en is er een schokgolf door de gemeenschap gegaan, zo staat tenminste in de media te lezen. We hebben nog gewoon een feestje op zaterdagavond vanwege het afscheid van de kroegbaas, we hebben het heus wel ergens anders over! Maar helemaal zeker voel ik me ook weer niet en ik vermijd een bezoek aan mijn ouders die net flink ziek zijn geweest.
Maandagochtend 2 maart hoor ik dat de personen met wie ik contact heb gehad positief getest zijn. Mijn gegevens zijn doorgegeven aan de GGD er zal contact met me worden opgenomen. In overleg met mijn teamleider blijf ik preventief thuis. Dat is best gek want ik voel me niet ziek maar ik voel me ook niet vrij om te gaan en te staan waar ik wil. Aan het einde van de middag heb ik telefonisch contact met de GGD er wordt gevraagd naar mijn klachten, die zijn er niet. Als advies krijg ik mee om mijn temperatuur bij te houden en bij milde klachten binnen te blijven.
En dat is dus lastig....wat zijn nu milde klachten? Moet ik nu hoesten omdat ik me verslik? Is het niezen vanwege het stofdoekje dat ik uitklop? Per app heb ik veel contact met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. 1 iemand uit mijn groepje gaat getest worden want die heeft wel klachten, de andere hebben hetzelfde advies als ik gekregen: wees alert op klachten. Op dinsdag 3 maart blijf ik binnen en signaleer ik ieder kuchje en houd ik niezen nauwlettend in de gaten. Na contact met mijn teamleider besluit ik om woensdag 4 maart gewoon naar school te komen. Er zijn tenslotte geen klachten?
Het aantal Corona gevallen loopt op en ook in de regio Eindhoven zijn gevallen. Ik merk aan de leerlingen dat er best wat paniek is. Van mij horen ze zeker niet dat ik preventief thuis ben geweest en dat ik uit Loon op Zand kom. Wel zijn we in gesprek over hoe dat nu gaat. Uit eigen ervaring kan ik er zaken over vertellen zonder te melden dat ik dit zelf heb ervaren.
Richting het weekend merk ik dat ik wat meer verkouden ga worden, ik houd nauwkeurig mijn temperatuur bij maar van verhoging is echt geen sprake. Maar goed, de GGD heeft gezegd dat het beter is om binnen te blijven met klachten dus op zaterdag 7 maart besluit ik binnen te blijven tot de klachten afnemen. Op vrijdag zijn de eerste verscherpte maatregelen voor de mensen in Noord-Brabant van kracht. Wanneer ik na het weekend nog niet beter ben, blijf ik nog steeds thuis. Op dinsdag 10 maart heb ik telefonisch contact met de GGD. Testen is niet nodig maar thuis isolatie is het advies tot 24u na de klachten zijn verdwenen.
Dat is dus binnen zitten......en vragen of iemand mijn boodschappen kan doen....Mijn moeder komt ze brengen en we hebben door het raam contact met elkaar....en zo gaat het door tot ik vandaag (woensdag 18 maart) weer naar buiten kan. 10 dagen binnen gezeten. 10 dagen niet op school en dus niets meegekregen van de hectiek daar. Wel de mailtjes met het aangepaste rooster en de absenten van die dag. Ik bereid mijn lessen voor en als er collega's zijn die mijn lessen over kunnen nemen dan gebeurt dat en anders niet. Klassen waar lessen van overgenomen worden zijn niet compleet dus eigenlijk is deze les weg te schrijven als 'niet gegeven'. Wanneer ik er weer ben pakken we het weer op. Denk ik nog heel optimistisch.
Terwijl ik thuis ben heb ik tijd genoeg om me te verdiepen in van alles maar er is weinig blijven hangen. Wat ik allemaal gedaan heb weet ik niet meer. (vandaar ook dat ik dit blog toch maar ben gaan schrijven!) Filmpjes gemaakt voor leerlingen, dat weet ik nog wel. "De juf klinkt wel heel verkouden" kreeg ik terug. Bedankt!
In aanloop naar het weekend (van 14-15 maart) zie ik op social media de roep om de scholen te sluiten steeds luider worden. In verschillende groepsapps met mensen uit het onderwijs worden ervaringen en plannen van aanpak 'voor als het zover is' gedeeld. Er is op hun scholen al overleg over hoe en wat. Hoe het bij mij op school zit? Ik heb geen idee.....en dat vind ik best lastig want ik zou mezelf niet nieuwsgierig willen noemen maar ik ben wel iemand die graag als eerste op de hoogte is van mogelijke scenario's en het liefst denk ik daar dan ook nog in mee.
Per mail en app bied ik mijn hulp aan maar er is nog niets waar ik mee kan helpen. Dus lees ik maar; al die plannen, al die goede adviezen en al die overpeinzingen van HBO/WO docenten die op vrijdag 13 maart al weten dat ze maandag 16 maart niet fysiek met hun studenten aan de slag gaan. Nog steeds niet 100% fit dus nog steeds binnen. Ik geef mijn boodschappenlijstje door en de boodschappen worden tot aan de deur geleverd. Super fijn! Ik neem me voor dat ik na het weekend weer gewoon aan de slag kan!
Helaas, zondag nog niet fit wakker, dus over 24 uur mag ik nog niet naar buiten. Per app contact met teamleider en nogmaals aangegeven dat ik graag wil meedenken, helemaal nu de verwachting is dat aan het einde van de dag het besluit valt om de scholen te sluiten. "Zet maar vast wat op papier." Ik deel wat highlights die ik las:
- ga niet aan de slag met nieuwe lesstof
- houd het bij de bestaande toepassingen zoals Magister (met digitaal materiaal van de methodes) LessonUp, OneNote en Yurls.
- Houd de verwachtingen laag en de communicatie naar huis zo transparant mogelijk.
De 1e communicatie naar ouders gaat zondag 15 maart uit, de leerlingen zijn niet op school tenzij aangemeld als er geen opvang is en u heeft een vitaal beroep. Dit resulteert in 1 leerling voor deze week. Docenten hebben wel wat afspraken staan en zijn maandag en dinsdag nog op school als de gezondheid dat toe laat. De mijne niet dus ik ben op afstand bij de vergaderingen. Per Skype ben ik aanwezig en daar leer ik veel van. En dan heb ik het met name over hoe ik hier als persoon mee omga. En "hier" slaat dan op: niet aanwezig in het epicentrum. Ik moet even wennen aan die rol, hij past me niet zo lekker maar er zit nu eenmaal niets anders op.
Maandag 16 maart brengt me nog niet zoveel. Wanneer ik daar dinsdag 17 maart per app over mopper hoor ik dat het MT op maandag tot 19.30 heeft zitten vergaderen over het plan van aanpak. Dat ik al ruim een week thuis zit maakt dat ik niet echt aangehaakt ben met de realiteit. Pas op de plaats dus.
Werk klaar maken voor mijn leerlingen. Dit zetten we in Magister zodat leerlingen precies weten wat de bedoeling is. Ik ga voor herhaling van de topografie van Nederland in week 1 en dat bouw ik in de komende weken uit. (voor sommige leerlingen is dit toch nieuwe leerstof maar goed het vak aardrijkskunde is pas in de 2e helft van het jaar begonnen dus effectief pas 4 lesweken achter de rug, ik ontkom bijna niet aan nieuwe lesstof met de verschillen in basiskennis).
Tijdens het klaarzetten van mijn lesstof merk ik dat ik snel afgeleid ben, er wordt zo ontzettend veel gedeeld op Twitter dat het me echt moeite kost om me te focussen op mijn werk. Ik besluit een vlog te maken voor mijn leerlingen over topografie maar voordat ik die op YouTube heb staan zijn er meerdere momenten dat ik mezelf bij mijn nekvel moet grijpen en me weer op mijn werk moet richten. Hoe moeilijk zal dit niet zijn voor mijn leerlingen die thuis voornamelijk afleiding hebben?
Een van de zaken waar ik door afgeleid raak zijn de mailtjes die ik binnenkrijg van collega's die contact hebben gehad met hun leerlingen. Deze leerlingen hebben moeite om thuis op de computer te doen wat we tijdens alle lessen op school met de iPad doen, de iPad is op school en op een computer ziet het er allemaal net even iets anders uit. (dat de leerlingen geen iPad hebben maakt overigens ook dat ik mijn leeractiviteiten voor leerlingen anders ontwerp, ik kan er bijvoorbeeld niet vanuit gaan dat alle leerlingen een camera tot hun beschikking hebben. Ja die hebben ze wel op hun telefoon maar die foto van die telefoon in mijn OneNote of LessonUp krijgen vraagt veel meer vaardigheden!). Ik maak voor leerlingen een vlogje met instructies, zo weten ze precies welke stappen ze moeten ondernemen. Ook voor ouders is zo duidelijk wat waar te vinden is en hoe leerlingen moeten inloggen. Onze leerlingen hebben daar hulp en ondersteuning bij nodig. Dit filmpje helpt hen een beetje hopelijk.
Ik besluit dat het eigenlijk ook voor collega's wel fijn is om een filmpje te hebben met stappen die ze kunnen zetten, dat filmpje maak ik vandaag. Ik ben nog steeds thuis maar de klachten zijn weg dus ik heb toch even snel boodschappen gedaan. Best bijzonder als je dat 10 dagen niet hebt gedaan. Het is woensdagavond, ik zeg het maar even hardop voor mezelf. Ik ben de dagen van de week wel een beetje kwijt. Morgen: donderdag en weer een dag waarin ik zelf moet zorgen dat het allemaal loopt.....
Wat dan allemaal? Er is zoveel.......zoveel tips die gedeeld worden, ik wil ze lezen en op waarde kunnen schatten. Via DM op Twitter zit ik in een groeps-DM met docenten over de hele wereld, bijzonder om een inkijkje te krijgen in hun scholen nu tijdens deze bizarre tijd. Informatie dit ik echt heel waardevol vind sla ik op en deel ik door naar mijn collega's. Gisteren en vanavond sloot ik aan bij het webinar van de OU, dat was waardevol. Er zal in de komende tijd nog veel te leren en te delen zijn.
Ik hoop ook dat het voornamelijk positieve verhalen zullen zijn; nieuwe ervaringen die goed uitpakken bijvoorbeeld. De tijd zal het leren.
